باب دویست و چهارم ( جشن سده )

جشن سده ( 10 بهمن ماه )

یکی از جشن های ایران باستان جشن سده است که از آغاز شامگاه دهم بهمن ماه هر سال با برافرختن آتش با مشارکت مردم بصورت دسته جمعی در خارج از شهر و گرد همآیی همه مردمان شهر در یکجا برگزار می شود و شهروندان به شادی و سرود خوانی بر گرد آتش می پردازند

چندین نظر در مورد این جشن وجود دارد که به مهمترین آن ها در زیر بیان شده است :

نظریه اول : در این روز زادگان کیومرث ( نخستین پدر داستان اساطیری ایرانیان ) به صد نفر می رسد و کیومرث بعنوان اولین پادشاه اساطیری ایرانیان انتخاب می گردد .

نظریه دوم : از اول آبان ماه تا دهم بهمن ماه صد روز از آغاز فصل سرد سال گذشته است و پنجاه روز به جشن بزرگ نوروز باقی مانده است ، که با کشف و بر افروختن آتش شب های سرد سال نیز به روزهای گرم تبدیل می شود و یک صد شب و روز تا نوروز باقی می ماند و به عبارتی عبور از باقی مانده زمستان سرد را با آتش گرم و مهر آفرین جشن می گیرند برای رسیدن به نوروز

نظریه سوم : از نخستین روز فصل زمستانی پس از شب یلدا ( اول دیماه تا دهم بهمن ) چهل روز از فصل زمستان گذشته است با گذشتن چله بزرگ و آغاز چله کوچک به مدت بیست روز یا چهل شبانه روز تا اول اسفند ماه، خورشید یا مهر تولدی دیگر یافته است که هماهنگ است با جشن های کهن ایرانیان در دهمین و چهلمین روز تولد پدیده ها .